İtalyan yazar, gazeteci Edmondo De Amicis, kırk yaşındayken öyle bir kitap yazar ki dünyanın dört bir yanında yaşayan her çocuğun yüreğine dokunur ve şimdinin iyi kalpli yetişkinlerine yaşamları boyunca unutamayacakları hikayeler bırakır. İtalya’da “Kalp” isimli kitap, Türkçe’ye “Çocuk Kalbi” olarak çevrilmiştir ve tüm dünyada en çok okunan çocuk kitaplarından biri olmuştur.
Çocuk Kalbi’ndeki tüm hikayeler, yazarın yaşadığı Torino şehrinde şekillenir. Kitap, aslında ilkokul üçüncü sınıfa giden Enrico’nun günlüğüdür. 1886 yılında yazılan kitap, İtalya Krallıkları’nın birliğinden doğan İtalya Birliği (IT: Unità D’Italia)’ni kutlarcasına vatan sevgisini, fedakarlığı yeni nesillere aşılayan pedagojik bir roman olduğu kadar geçim zorluğu çeken ebeveynlere de otoriteye saygı duymayı öğütlemektedir. Günümüzde işçi sınıfı davalarına gönlünü kaptıran ebeveynlerin çoğu De Amicis‘in Çocuk Kalbi kitabını okumasının etkilerini taşır aslında!
1886 yılında Kalp olarak ilk baskısını İtalya’da yapan kitabın çevirisi, tam kırk dört yıl sonra 1930 yılında Türkçe’ye Çocuk Kalbi olarak kazandırılmış.
“Bir adamın sadakası bir hayır işidir, ama bir çocuğun sadakası hem hayır hem de okşayıştır, anlıyor musun? Çocuğun elinden hem para, hem de çiçek uzatılmış gibi olur. Senin hiçbir eksiğin olmadığını, onlarınsa her şeyinin eksik olduğunu düşün; sen mutlu olmayı dilerken, onlara ölmemenin yettiğini düşün.”
Çocuk Kalbi, Edmondo De Amicis.
Enrico’nun öğretmenleri arasında şapkasının üzerinde kırmızı tüylü bir kalem taşıyan, yanakları gamzeli, genç ve pembe yüzlü, her daim gülümseyen, neşeli ama bağırıp elindeki asasını masaya vurduğunda tüm sınıfı sus-pus eden bir öğretmen vardır. Öğrencileriyle dışarı çıktıklarında, üşümesinler diye her bir öğrencisinin yakasını kaldıran, ceketlerinin düğmelerini ilikleyen, öksürenlere evinden ilaç getiren merhametli bir öğretmendir Kırmızı Kalemli Öğretmen. Öğrencileri onu öpmek, okşamak istediklerinde, eteğini, orasını burasını çekiştirdiklerinde bu eziyete hiç bir zaman “dur” demeyen, küçük öğrencilerinin kendisini öpmesine izin veren, öğrencilerinin her birini öpmeye doyamayan sevgi dolu bir öğretmendir.
İtalya, roman kahramanlarının yaşadığı bir ülkedir! Torino’ya yolunuz düştüğünde sokakları arasında dolaşırken Enrico’nun Kırmızı Kalemli Öğretmeni’nin yaşadığı evle karşılaşmanız işten bile değildir! Minik kalplerin yufka yürekli Kırmızı Kalemli Öğretmen’i aslında Eugenia Barruero’dur.
“Sakın beni unutma, e mi?”
“Seni nasıl unuturum?”
Çocuk Kalbi, Edmondo De Amicis.
Kırmızı Kalemli Öğretmen Eugenia Barruero, vefatından bir hafta önce beyin kanaması geçirmiş; Torino’daki evinde 13 Nisan 1957 yılında, saat 23:30 civarında hayata gözlerini yummuştur. Ancak öğretmenlik yaşamı boyunca yüzlerce minik kalbin baş köşesinde, Çocuk Kalbi kitabıyla da tüm dünyadaki milyonlarca okuyucunun yaşamına iz bırakan ölümsüz bir öğretmen olarak yer etmeyi başarmıştır.
Her gün bir gün öncekinden daha iyi kalpli, daha merhametli olmaya çalış.
Çocuk Kalbi, Edmondo De Amicis.
Meraklısına
- Kırmızı Kalemli Öğretmenin Ev Adresi: Largo Montebello, Vanchiglia Bölgesi, No: 38, Torino.
- Çocuk Kalbi kitabındaki dört hikayeden uyarlanan İtalyanca filmi izlemek için buraya tıklayın.
- Çocuk Kalbi kitabını İtalyanca olarak Sesli Kitap şeklinde buraya tıklayarak dinleyebilirsiniz.
- Çocuk Kalbi kitabının Türkçe çevirisini satın almak için buraya tıklayınız.
Kaynaklar
- Sergio Donna’nın Kırmızı Kalemli Öğretmen yazısı.
- Albert Samuel Anker’in resimleriyle zenginleştirilmiş Evelina Murgia’nın “Çocuk Kalbi” yazısı.
- Konya’daki 12 yaşındaki bir çocuğun kalbini romanın İtalyan kahramanı Enrico’nun kalbine bağlayan Edmondo De Amicis’in başarısına dair, Prof. Dr. Özler Çakır’ın yazısı.
- Cuore, Edmondo De Amicis, Giunti, 2010.
- Pino Boero ve Giovanni Genovesi, Cuore, De Amicis Tra Critica e Utopia, Franco Angeli, Milano, 2009.
